งานนี้คือ Yacht Club De Monaco เป็นคลับของคนเล่นเรือยอร์ชที่ประเทศโมนาโค โดยมีทั้งโรงเรียนสอนเล่นเรือ ร้านค้า พื้นที่นันทนาการ รวมไปถึงห้องพักสำหรับคนรักการเล่นเรือและมาดูการแข่งกรังปรีซ์ที่โมนาโคด้วยครับ
แนวความคิดของโครงการนี้ก็ตรงไปตรงมาคือการใช้ความหมายมาเป็นเครื่องมือในการคิดคอนเซปท์ โดยหยิบเรือยอร์ชมาเป็นต้นแบบ ทำการวิเคราะห์ว่าลักษณะของเรือยอร์ชมีอะไรบ้าง ซึ่งจากที่เห็นชัดๆ ออกมาจากงานออกแบบคือ เรือยอร์ชมี Deck ไม้, มีเส้นนอนที่ลดหลั่นกัน, มีตัวฐานเรือ และ ตัวเรือ, สีขาว หลังจากนั้นก็มาทำการประกอบเป็นสถาปัตยกรรม
เราจึงเห็นสถาปัตยกรรม Yacht Club De Monaco ที่มีลักษณะเป็นเรือยักษ์ขนาดใหญ่จอดริมฝั่ง มีเส้นสายที่ค่อยๆ ลดหลันขึ้นไปที่เมื่อมองมาจากไกลๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งมองมาจากเรือยอร์ชก็จะเห็นเป็นเส้น Outline ของเรือ โดยในเชิงแปลนมี Deck ไม้ในทุก Floor ที่ให้อารมณ์เหมือนกับเราไปอยู่บนเรือ และแน่นอน ลักษณะของแปลน แคบยาว และชั้นล่างสุดยาวกว่าชั้นอื่นๆ เนื่องจากต้องการให้เป็นฐานของเรือ
คุณคิดยังไงกับสถาปัตยกรรมชิ้นนี้บ้างครับ ผมคิดว่าสิ่งที่น่าสนใจของโครงการนี้คือ สามารถแก้ไขข้อครหาของวิธีการแบบนำวัตถุมาเป็นต้นแบบเพื่อสร้างสัญลักษณ์ที่มักจะโดนคนส่วนใหญ่โจมตีเมื่อมันสร้างเสร็จแล้วว่า มันมีลักษณะเหมือนงาน Sculpture (เหมือนงานพื้นที่พิธีศพของอิสราเอลที่ผมเขียนไว้ก่อนหน้านี้) แปลกแยกออกจากพื้นที่โดยรอบ แต่ทั้งๆ ที่มันมีลักษณะเหมือนเรือยักษ์แต่งานชิ้นนี้ของ Norman Foster ดูเข้ากับพื้นที่มาก อาจจะเนื่องมาจาก ได้ใช้เส้นนอน ที่พยายามเชื่อมต่อกับเส้นนอนของตึกต่างๆ ที่อยู่ด้านหลัง มาเป็นอ้างอิง แต่คุมให้อยู่ในสัดส่วนแบบเรือ
อีกทั้งยังเสนอพื้นที่น่าสนใจเช่น Deck ไม้ลดหลั่นกัน ที่ดูน่าสนุก หรูหรา น่าเข้าไปนั่ง ดูสอดคล้องกับวิถีชีวิตแบบคนชอบเล่นเรือ และเชื่อมโยงลักษณะของ Deck นี้ยังเชื่อมโยงกับเอกลักษณ์ของความเป็นเรือยอร์ชอย่างชัดเจน
หรืออาจจะพูดได้ว่า การคิด Concept ถึงแม้จะเป็นเครื่องมือที่ดูเหมือนจะง่ายที่สุด แต่ถ้าเราทำมันได้ดี แม่นยำ และเก่งในการวิเคราะห์ประเด็นว่าจะเอาอะไรมาประกอบเป็นสถาปัตยกรรมจากต้นแบบนั้น งานออกแบบก็สามารถออกมาน่าสนใจได้ครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น